Ecco Italia gaat langs bij: Rosselmini
[vc_row][vc_column][vc_column_text]Als Ecco Italia is onze missie is om onze klanten een bijzondere …
Bel of mail ons!
Ook op zaterdag, ’s avonds én deels op zondag bereikbaar!
Op ons blog vind je verhalen met als doel te inspireren, amuseren en te informeren – over onze passie voor Italië, de geschiedenis, de natuur, de Italiaanse keuken en andere interessante feitjes.
Tijdens mijn verblijf in Italië heb ik een kijkje mogen nemen in de Italiaanse keuken. Toen ik de keuken binnenliep was er één ding wat mij meteen opviel.. op het aanrecht staan wel zeven verschillende flessen olijfolie. De ruime maar toch knusse keuken heeft een groot raam waardoor je uitkijkt op de olijfbomen die op het landgoed staan. Gastvrouw Maria vertelde dat de olijfoogst erg belangrijk is in Italië omdat olijfolie in bijna elk Italiaanse recept te vinden is. Daarbij zei ze dat de olijfbomen niet alleen goed zijn voor het leveren van olijven, ook ziet het er prachtig uit als je de bomen op je landgoed hebt staan.
De gastvrouw vertelde dat haar man en zoons voor het landgoed en de olijfbomen zorgen. Eens per jaar worden de olijven die aan de bomen groeien geplukt. Volgens de vrouw gebeurt dit meestal in november als de olijf rijp is. Het plukken is echt mannenwerk zegt ze. Er wordt namelijk een groot net op de grond gelegd rondom de olijvenbomen. Als het net op de juiste manier op de grond ligt kan de boom geharkt worden waarna de olijven eraf vallen.
Wanneer alle olijven geplukt zijn worden deze gebracht naar een olijfperserij. De olijven worden eerst gewogen en daarna in een koker geschoven, als dit proces klaar is houd je een fles onder een tap waar de olijfolie instroomt. En dat is hoe de échte Italiaanse olijfolie gemaakt wordt.
Nadat ik te horen gekregen heb hoe olijfolie gemaakt wordt, werd ik toch wel echt nieuwsgierig naar de smaak ervan. Daarom hebben we een typisch Italiaanse pasta aglio olio gemaakt. Deze pasta heeft olijfolie als hoofdingrediënt.
De bereidingswijze van dit gerecht luidt als volgt;
Nadat ik uitgebreid met Maria over olijfolie gepraat heb, vertelde ze dat zij niet alleen olijfolie maar ook balsamicoazijn maken. Naast olijfolie is balsamicoazijn ook een erg belangrijk product in de Italiaanse keuken en het kan echt overal voor gebruikt worden.
De balsamicoazijn is gemaakt van azijn en druivenmost. Voor het maken van balsamicoazijn worden Trebbiano en Lambrusco druiven gebruikt. Aan Maria vroeg ik waar deze druiven te vinden zijn. Ze vertelde dat deze groeien op de heuvels rondom Modena in Emilio Romagna, Italië. Deze druiven worden bewust iets later geoogst, zodat het een zo hoog mogelijk suikergehalte heeft. In september worden de druiven geoogst en ook meteen geperst. De sap die er na het persen uitkomt, wordt meteen in grote ketels gegoten, waarna het op lage temperatuur gekookt wordt. De reden hiervoor is dat de sap verdampt zonder dat het gaat karameliseren.
Nadat de sap (genaamd most) voldoende ingekookt is wordt het opgeslagen in houtenvaten. Deze houten vaten geven ook smaakaroma aan de azijn. Wat er vervolgens gebeurt is dat de azijn na een bepaalde periode in overgeheveld wordt naar een iets kleiner vat. Dit vat is gemaakt van een ander houtsoort, waardoor het weer een extra smaakaroma toevoegt aan de azijn. Hierdoor worden in de jaren dat de azijn op verschillende vaten rust, verschillende smaken opgebouwd in dezelfde vloeistof.
Ik vroeg aan Maria waar dit proces zich allemaal afspeelt. Volgens Maria is het typisch voor de balsamicoazijn dat het rust op zolder, omdat het op de zolder in de zomer erg warm kan zijn en in de winter erg koud. Deze klimaatwisselingen hebben een positieve invloed op de azijn. Hoe kleiner het vat waar de Balsamicoazijn in rust, hoe ouder de azijn is. Deze azijn schijnt het lekkerst te zijn en daarbij ook het duurst. Ik heb van Maria een flesje echte Italiaanse balsamicoazijn gekregen en het is heerlijk om te gebruiken als salade dressing.